Psalm 139

1. HEER, U doorgrondt mij, U ontwart
al de geheimen van mijn hart.
U ziet mij thuis en onderweg;
U hoort de woorden die ik zeg.
Waar ik ook ga, ik kom U tegen;
U bent vertrouwd met al mijn wegen.

2. Geen ogenblik ben ik alleen,
want U bent altijd om mij heen.
Ik, nietig mens, kan er niet bij
dat U uw handen legt op mij.
Ik weet dat U naar mij blijft kijken;
hoe kan ik ooit uw Geest ontwijken?

3. Al klim ik naar de hemel, HEER,
al lig ik bij de doden neer,
al vlieg ik met het daglicht mee
en woon ik ver voorbij de zee –
zelfs dan kan niets mij van U scheiden;
uw hand zal mij voortdurend leiden.

4. Probeer ik ook uit alle macht
mij te verschuilen in de nacht,
verlang ik dat de duisternis
mij opslokt en mijn schuilplaats is –
dan nog zou mij uw licht beschijnen;
nooit kan ik uit uw zicht verdwijnen.

5. U vormde mij tot één geheel;
U weefde ieder lichaamsdeel.
Het is te groot voor mijn verstand:
ik ben een wonder van uw hand.
Ik prijs U, HEER, het blijft mij raken
hoe kunstig U mij wilde maken.

6. Toen U mij schiep, onooglijk klein,
doorzag U al wie ik zou zijn.
Mijn toekomst was een open boek.
God die mij vindt, God die ik zoek,
uw denken is voor mij verborgen,
toch ben ik bij U, elke morgen.

7. God, spaar de goddelozen niet;
dood iedereen die bloed vergiet.
Zou ik niet haten wie U haat?
Ik walg van wie uw wil weerstaat.
Ik haat hen, HEER, ik kan niet anders.
Zij zijn mijn grootste tegenstanders.

8. Doorgrond mijn hartsgeheimen, HEER,
ik leg ze eerlijk voor U neer.
Toets alles wat ik denk en zeg;
bewaar mij voor een foute weg.
Laat mij in uw nabijheid leven;
wil mij voor eeuwig richting geven.

1. HEER, U doorgrondt mij, U ontwart
al de geheimen van mijn hart.
U ziet mij thuis en onderweg;
U hoort de woorden die ik zeg.
Waar ik ook ga, ik kom U tegen;
U bent vertrouwd met al mijn wegen.

2. Geen ogenblik ben ik alleen,
want U bent altijd om mij heen.
Ik, nietig mens, kan er niet bij
dat U uw handen legt op mij.
Ik weet dat U naar mij blijft kijken;
hoe kan ik ooit uw Geest ontwijken?

3. Al klim ik naar de hemel, HEER,
al lig ik bij de doden neer,
al vlieg ik met het daglicht mee
en woon ik ver voorbij de zee –
zelfs dan kan niets mij van U scheiden;
uw hand zal mij voortdurend leiden.

4. Probeer ik ook uit alle macht
mij te verschuilen in de nacht,
verlang ik dat de duisternis
mij opslokt en mijn schuilplaats is –
dan nog zou mij uw licht beschijnen;
nooit kan ik uit uw zicht verdwijnen.

5. U vormde mij tot één geheel;
U weefde ieder lichaamsdeel.
Het is te groot voor mijn verstand:
ik ben een wonder van uw hand.
Ik prijs U, HEER, het blijft mij raken
hoe kunstig U mij wilde maken.

6. Toen U mij schiep, onooglijk klein,
doorzag U al wie ik zou zijn.
Mijn toekomst was een open boek.
God die mij vindt, God die ik zoek,
uw denken is voor mij verborgen,
toch ben ik bij U, elke morgen.

7. God, spaar de goddelozen niet;
dood iedereen die bloed vergiet.
Zou ik niet haten wie U haat?
Ik walg van wie uw wil weerstaat.
Ik haat hen, HEER, ik kan niet anders.
Zij zijn mijn grootste tegenstanders.

8. Doorgrond mijn hartsgeheimen, HEER,
ik leg ze eerlijk voor U neer.
Toets alles wat ik denk en zeg;
bewaar mij voor een foute weg.
Laat mij in uw nabijheid leven;
wil mij voor eeuwig richting geven.