1. Heer, U bent onze schuilplaats in gevaren.
Al generaties lang wilt U ons sparen.
Nog voor de bergen uit de aarde rezen,
voor U het land een plek had toegewezen,
was U al God; dat blijft U voor altijd,
van eeuwigheid en tot in eeuwigheid.

2. De mens, aan wie U adem hebt gegeven,
keert weer tot stof, lang laat U hem niet leven.
Voor U zijn duizend jaar zo omgevlogen,
alsof het maar een dag was in uw ogen.
Een mensenleven is van korte duur,
een wake in de nacht, een enkel uur.

3. U vaagt de mensen weg als morgendromen,
als gras dat in de ochtend op kan komen,
maar dat die avond al wordt afgesneden.
Wij sterven door de zonden die we deden.
U brengt ze alle woedend aan het licht,
onthult ze in de glans van uw gezicht.

4. Ons leven gaat voorbij als een gedachte.
Als in een zucht vervliegen onze krachten.
Zeventig jaar, als we dat al bereiken,
zullen vol moeite en verdriet verstrijken.
Al halen we misschien de tachtig jaar,
toch is het beste van ons leven zwaar.

5. Uw grote woede is niet voor te stellen.
Leer ons om onze dagen zo te tellen
dat wijsheid diep vanbinnen door zal dringen.
Kom snel, HEER, zorg voor uw vertrouwelingen!
Bedek ons met uw liefde als met dauw.
Dan zingt ons hele leven van uw trouw.

6. Vergoed ons, Heer, de moeitevolle jaren.
Laat ons nu zorgeloos geluk ervaren.
Toon onze kinderen uw grote daden.
Heer, onze God, verschijn met uw genade.
Bevestig zelf het werk van onze hand;
het werk van onze hand, houd dat in stand.

1. Heer, U bent onze schuilplaats in gevaren.
Al generaties lang wilt U ons sparen.
Nog voor de bergen uit de aarde rezen,
voor U het land een plek had toegewezen,
was U al God; dat blijft U voor altijd,
van eeuwigheid en tot in eeuwigheid.

2. De mens, aan wie U adem hebt gegeven,
keert weer tot stof, lang laat U hem niet leven.
Voor U zijn duizend jaar zo omgevlogen,
alsof het maar een dag was in uw ogen.
Een mensenleven is van korte duur,
een wake in de nacht, een enkel uur.

3. U vaagt de mensen weg als morgendromen,
als gras dat in de ochtend op kan komen,
maar dat die avond al wordt afgesneden.
Wij sterven door de zonden die we deden.
U brengt ze alle woedend aan het licht,
onthult ze in de glans van uw gezicht.

4. Ons leven gaat voorbij als een gedachte.
Als in een zucht vervliegen onze krachten.
Zeventig jaar, als we dat al bereiken,
zullen vol moeite en verdriet verstrijken.
Al halen we misschien de tachtig jaar,
toch is het beste van ons leven zwaar.

5. Uw grote woede is niet voor te stellen.
Leer ons om onze dagen zo te tellen
dat wijsheid diep vanbinnen door zal dringen.
Kom snel, HEER, zorg voor uw vertrouwelingen!
Bedek ons met uw liefde als met dauw.
Dan zingt ons hele leven van uw trouw.

6. Vergoed ons, Heer, de moeitevolle jaren.
Laat ons nu zorgeloos geluk ervaren.
Toon onze kinderen uw grote daden.
Heer, onze God, verschijn met uw genade.
Bevestig zelf het werk van onze hand;
het werk van onze hand, houd dat in stand.