Ambtelijk Contact: De Nieuwe Psalmberijming (DNP)
Door E.J. Jansen | Bron: Ambtelijk Contact november/december 2021
“Zeg mij wie uw vrienden zijn, en ik zal zeggen u wie u zelf bent.” U kent ongetwijfeld deze uitdrukking. Een variant hierop is: “Zeg mij welke liederen u zingt in de kerkdienst, en ik zal zeggen wat voor een gemeente u bent.”
We kennen de verscheidenheid op dit punt in onze kerken. Enerzijds de psalmen in de berijming van 1773 op hele noten, gezongen in een gedragen tempo met orgelbegeleiding. Anderzijds Opwekking, Sela, Psalmen voor nu, gezongen in een vlot tempo met begeleiding van een piano of een combo. En uiteraard de nodige tussenvormen. Zie ook het Jaarboekje 2021 pag. 305 – 309 en AC 2021 nr 2 pag. 14 – 17.
In een eerdere column heb ik de afkorting CGK uitgelegd als Contact Geremde Kerken. Zie AC 2016 nr 3 pag. 7. Hoe is dit contact te verbeteren?
In dit verband noem ik De Nieuwe Psalmberijming. Sinds kort is deze berijming in druk verschenen. Mijn vrouw en ik lezen deze berijming aan tafel na de maaltijd. Wij beiden zijn er erg enthousiast over. De inhoud van bekende psalmen uit 1773 wordt met nieuwe woorden weergegeven, taalkundig zeker een verbetering. Dit is belangrijk voor jongeren. Ook de inhoud van onbekende psalmen wordt nu in nieuwe woorden onder de aandacht gebracht. Hoe vaak wordt niet gesproken over vijanden die de dichter belagen en de roep om gerechtigheid door God!
Mijn suggestie is om speciale zangdiensten (CGK mini Nederland zingt) te gaan houden in ons kerkverband om samen uit De Nieuwe Psalmberijming te zingen. In tegenstelling tot diverse Opwekkingsliederen is het zingen van DNP geen probleem, omdat de melodie dezelfde is als de melodie van 1773. Bovendien voorkom je het gedachteloos meezingen van bekende psalmen uit 1773. Uiteraard voor zover dit mogelijk is vanwege de corona-maatregelen.
Laten we beginnen met gemeenten in eenzelfde plaats die een (ons bekende) verschillende ligging hebben. Gevolgd door gemeenten in de regio en classis. En niet te vergeten: de kerkendag. Dit zingen kan overigens ook nuttig zijn voor een gemeente met (grote) interne verschillen.
Hopelijk roept dit zingen met broeders (!) en zusters (!) weer het besef op dat we elkaar gegeven zijn en moeten proberen in verscheidenheid met elkaar te leven en van bijzaken geen hoofdzaken te maken. Opmerking: wat zijn eigenlijk de hoofdzaken?
Gesprek met elkaar is dringend nodig, zoals ook de synode de kerkenraden oproept.
En zingen is toch twee keer bidden?!
Laat ons nu blijde zingen
uit volle borst (!) en opgeheven (?) hand
relativeert de spanningsvolle dingen
en trekt de hakken uit het zand!