Psalm 39 toegevoegd
De Nieuwe Psalmberijming heeft Psalm 39 afgerond en toegevoegd op de website
Volgens het boek Prediker is er een tijd om te zwijgen en een tijd om te spreken en de dichter van deze Psalm ervaart beide. Wat daarin goed is om te kiezen, is niet eenvoudig en vraagt wijsheid. De psalmist leert in zijn ellende zijn positie voor God. Het besef dat God eeuwig is en hijzelf slechts een korte tijd leeft, doet hem het nut zien van zijn lijden, dat hij als straf van God ervaart.
Deze psalm wordt nogal eens gebruikt bij een begrafenis, vooral de verzen 5, 6, 8 en 10. In tegenstelling tot wat we in veel anders psalmen vinden, horen we hier aan het eind van het lied geen opklimming uit de diepte. In de moeilijke omstandigheden stelt David zijn hoop echter wel op God (vs.11).
De relatie met de Heer lijkt hier met de dood ten einde te zijn, en daarom is er het sterke verlangen dat Hij in dit leven zijn hulp doet ervaren. Elders klinkt wel de verwachting dat God door de dood heen met de gelovigen blijft.
David beroept zich op zijn vreemdelingschap bij God (vs.13). Christenen zijn in bepaalde opzichten ook vreemdelingen en bijwoners (Heb.11:13; 1Pet.2:11). Paulus spreekt in Ef.2:18-19 over de toegang tot de Vader, waardoor de christen niet langer vreemdelingen en bijwoners zijn, maar medeburgers van de heiligen en huisgenoten van God. (bron: Studiebijbel).
Lees hier de berijming van Psalm 39
U kunt de melodie beluisteren via de audio-opname naast de psalm. Andere berijmingen vindt u onder het tabblad 'Vergelijk met andere berijmingen'.
